Acıların efendisi koydum adımı
Zaten başkası olamaz
Doğduğumda içten ağlamışım
İsyanım sana der gibi feleğe.
Acıların efendisi koydum adımı
Zaten başkası olamaz
Gözlerimizin buluştuğu ana lanet
Yüreğime batan bir hançer oldu.
Hiç severken acı çekilirmi?
Mutluluğun adı sevda iken
Hiç ölüm istermi insan
Sevdiğiyle aynı havayı solurken.
Benim isyanım insanlara
Dostum dediğim nankörlere
Yüzüme gülüp sırtımdan vuranlara
Kendini insan sanan varlıklara.
Yenildim biriken dertlere
Boğuldum sevda denizinde
Sevdam kurtaramadı
Hüzün bulutlarına haber saldım.
Gidiyorum…